Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 maja 2014 r. orzekł, iż przewidziany w konwencji wykonawczej do układu z Schengen wyjątek zawężający zasadę ne bis in idem, jest zgodny z Kartą Praw Podstawowych.
Wyrok zapadł w odpowiedzi na pytanie prejudycjalne skierowane do Trybunału przez wyższy sąd krajowy w Norymbergii. Sąd ten powziął bowiem wątpliwość czy możliwe jest przeprowadzenie odrębnego postępowania w Niemczech, w sytuacji w której za dany czyn sąd innego Państwa Członkowskiego wydał już wyrok i skazał oskarżonego na karę więzienia i grzywny, a wyegzekwowana została jedynie część kary (w tym przypadku grzywna).
Konwencja wykonawcza do układu z Schengen przewiduje, iż osoba skazana za dany czyn nie może być ponownie ścigana, tylko w sytuacji, gdy kara została w całości wykonana, jest w trakcie wykonania lub jej wykonanie nie jest już możliwe. Karta Praw Podstawowych natomiast statuuje zasadę ne bis in idem nie odwołując się do powyższego warunku.
Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, iż ograniczenie wyrażone w konwencji jest zgodne z Kartą Praw Podstawowych, ponieważ wyjątek ten ma na celu jedynie zapobieżenie bezkarności osób prawomocnie skazanych i jest proporcjonalne do realizowanego celu. Orzeczenie to ma istotne znaczenie zwłaszcza w kontekście stale rosnącej liczby transgranicznych orzeczeń.
Orzecznictwo:
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 27 maja 2014 r. (sygn. akt C-129/14)
-Piotr Jędrusiak