Aktualności

MLC 2006 tematem pierwszej edycji Międzynarodowej Konferencji Morskiej IMEC
W dniu 19 kwietnia 2013 r. odbyła się w Londynie pierwsza Międzynarodowa Konferencja Morska organizowana przez International Maritime Employers’ Council Ltd. (IMEC).

Jako temat spotkania inauguracyjnego wybrano zagadnienia związane z zatrudnianiem marynarzy, szczególną wagę poświęcając Konwencji o pracy na morzu z 2006r. (Maritime Labour Convention – MLC).

Skupienie się organizatorów konferencji na temacie MLC nie było przypadkowe. Konwencja o pracy na morzu, zwana również Kartą praw marynarzy, wchodzi w życie z dniem 20 sierpnia 2013 r. i zaczyna wówczas obowiązywać wobec pierwszych 30 państw, które ratyfikowały ten akt. MLC inkorporuje i opiera się na sześćdziesięciu ośmiu istniejących konwencjach i zaleceniach Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczących pracy na morzu, zawierając fundamentalne zasady mające zapewnić godny poziom pracy i życia wszystkim objętym jej przepisami marynarzom. Konwencja określa katalog standardów i minimanych uprawnień, które przysługują każdej osobie pracującej na pokładzie jednostki objętej jej przepisami.

Konwencja o pracy na morzu została do tej pory ratyfikowana przez Polskę i 34 inne państwa, w tym najpopularniejsze państwa bandery, państwa u wybrzeży których położone są najistotniejsze dla światowego obrotu porty oraz kraje, z których pochodzi większość wykonujących pracę na morzu marynarzy. W związku z poruszeniem tak aktualnych i istotnych kwestii, konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem gromadząc grono 65 delegatów i mówców.

Ideą przyświecającą organizatorom konferencji było to, aby każdy z występujących mówców reprezentował jedną ze stron bezpośrednio związanych z wprowadzeniem i stosowaniem MLC. W ten sposób uczestnicy mieli wyjątkową okazję by w jednym miejscu poznać sposób postrzegania MLC, problemów jej adaptacji oraz wątpliwości związanych z jej stosowaniem prezentowanych przez przedstawicieli Międzynarodowej Organizacji Pracy, armatorów, marynarzy, administracji morskich oraz kluby P&I.

Pierwszym mówcą konferencji była dr Cleopatra Doumbia-Henry, dyrektor Departamentu Międzynarodowych Standardów Pracy w Międzynarodowej Organizacji Pracy, której powierzono zadanie koordynowania prac nad projektem Konwencji o pracy na morzu, a następnie czuwania nad procesem wprowadzania postanowień MLC do poszczególnych systemów prawnych. Dr Doumbia-Henry zaznaczyła, że choć Konwencja jest wyjątkowym osiągnięciem w zakresie legislacji międzynarodowej, to największym wyzwaniem i faktyczną weryfikacją jej wartości, będzie to czy spowoduje realną poprawę warunków pracy marynarzy. Kluczem do tego jest stałe dopracowywanie tej regulacji i już dzisiaj planowane jest uzupełnienie przepisów dotyczących kwestii związanych z porzuceniem statku. Dr Doumbia-Henry omówiła także zawarte w MLC mechanizmy, które uniemożliwić mają zmianę bandery statku w celu ucieczki przed koniecznością stosowania przepisów Konwencji.

Dr Doumbia-Henry stwierdziła, że jak-kolwiek nieprawdopodobna jest perspe-ktywa globalnej ratyfikacji MLC, to zgodnie z jej przewidywaniami kwestią kilku lat jest objęcie przepisami tego aktu blisko 100% światowego tonażu brutto. Jej zdaniem dwa pierwsze lata obowiązywania Konwencji rodziły będą wiele pytań i niejasności, później nastąpi już okres jednolitego stosowania tej regulacji.

Kolejną osobą, która wypowiadała się na temat MLC był Scott Bergeron, CEO Rejestru Liberyjskiego, drugiego najwię-kszego na świecie rejestru statków. Przedstawił on szereg problemów jakim, przygotowując się do wejścia w życie MLC, stawić czoła musiały osoby zarządzające Rejestrem oraz rozwiąza-nia, jakie udało im się wypracować. Pytaniami, na które odpowiedzi znaleźć musiał zespół CEO Rejestru było m.in. to, czy umowa o pracę na statku zawarta pomiędzy marynarzem a agencją crewingową spełnia wymogi stawiane przez MLC armatorowi, a także kwestia objęcia przepisami aktu osób przeby-wających na pokładzie jednostek jedynie w celach związanych z przygotowaniem do zawodu.

Perspektywę armatora przedstawił ze-branym uczestnikom konferencji kapitan Rajesh Tandon, dyrektor zarządzający V-ships India. Wskazał on na dwa najistotniejsze dla jego branży, związane z MLC problemy. Po pierwsze, zgodnie z Konwencją, podmiotem większości ustanowionych w niej obowiązków jest armator. Pojęcie armatora jest jednak w samym akcie zarysowane dość niewyraźnie i co do niektórych podmiotów bardzo ciężko jest definitywnie orzec, czy są one zobowiązane podporządkować się regulacji MLC. Drugim zagadnieniem omówionym przez kapitana Tandona były kwestie związane z przestrzeganiem i egzekwowaniem po-stanowień Konwencji.

Wśród zabierających głos mówców branża ubezpieczeniowa miała swoich dwóch przedstawicieli. Pierwszym, który w sposób generalny omówił perspektywy związane ze stosowaniem Konwencji był Martin Turner ze Steamship Mutual P&I Club. Wykazał on, że wejście w życie MLC, pomimo iż jest to akt przede wszystkim regulujący zakres obowiązków pracodawców, a nie kwestie związane z odpowiedzialnością majątkową za szkody, powinno korzy-stnie wpłynąć na rynek ubezpieczeń obejmujących zabezpieczenie przed skutkami chorób, obrażeń i śmierci członków załogi oraz koszty repatriacji marynarzy.

Z kolei Nick Maddalena, współzałożyciel działającej od 2004 roku Seacurus Limited, zajmującej się działalnością brokerską i reasekuracyjną w zakresie ubezpieczeń, wygłosił wykład odnoszą-cy się do problematyki ubezpieczeń pokrywających ryzyko porzucenia sta-tku w świetle postanowień MLC.

Inauguracyjną edycję organizowanej przez IMEC Międzynarodowej Konferencji Morskiej należy uznać za wydarzenie udane. Temat MLC jest jednym z najważniejszych zagadnień poruszanych w środowisku już od kilku lat, pierwszy raz jednak udało się, uwzględniając różne punkty widzenia, w tak wyczerpujący sposób przedstawić zagadnienia związane z bliskim wej-ściem w życie Konwencji o pracy na morzu. Jak podkreśliła dr Doumbia-Henry, działania IMEC są kluczem do efektywnej implementacji MLC w wielu regionach świata.

- r. pr. Artur Pomorski, Adam Gielnik